یکی از فاکتورهای مهم بیانگر کیفیت آب، پارامتری است که به حضور ذرات جامد معلق و پخش شده، اعم ازگل و لای، خاک رس، ماسه، جلبک، میکروارگانیسم ها، مواد آلی و معدنی می پردازد. اثر وجود یا افزایش و کاهش مقدار این مواد در همه آبها و صنایع یکسان نیست بعنوان مثال در برجهای خنک کننده، وجود چنین املاحی، حتی در غلظت های بالاتر مشکل چندان حادی ایجاد نمی کند در حالیکه در بویلرهای تحت فشار امروزی، آب تقریباً باید عاری از هر نوع ناخالصی باشد.
در آب شرب وجود ذرت جامد، به رشد میکروارگانیسم های خطرناک آب، و همچنین کاهش اثر مواد ضدعفونی کننده، کمک شایانی می نماید.
بنابراین در آب شرب وجود چنین املاحی در آب خطر بالقوه ای تلقی می گردد. به هر حال می توان به صورت کلی چنین عنوان نمود که در همه قسمت های مختلف آب، وجود املاح معلق کمابیش مشکل زا می باشد. چنانچه به نمونه ابی که حاوی املاح می باشد نوری تابیده شود، نور تابیده به جای عبور مستقیم از درون آب، با ذرات برخورد نموده و متفرق یا به اصطلاح پخش و پلا می شود (Scattering). به این خاصیت، کدورت آب گفته می شود. این تعریفی است که انجمن بهداشت عمومی آمریکا (APHA) برای کدورت آب ارائه نموده است. به عبارتی کدورت مفهوم مقابل زلالیت و شفافیت آب را دارد. کدورت به مفهوم کدورت به مفهوم اندازه گیری مستقیم مقدار ذرات معلق در آب نیست بلکه کمیتی است که به صورت غیرمستقیم و با اندازه گیری نور پخش شده، درون آب، معیاری کلی از وجود چنین ذرات ارائه می نماید.
روش ها و استانداردهای خاصی از سوی سازمان های معتبر بین المللی نظیر USEPA و ISO برای کدورت سنجی تدوین گشته اند که سازندگان کدورت سنج ها را ملزم به رعایت این استانداردها نموده اند. شرکت خردکیادانا در این مقاله به تشریح مفاهیم اساسی و اصول بنیانی کدورت سنجی پرداخته است. برای مطالعه متن کامل این مقاله لطفا اینجا را کلیک نمایید.
